“Doen we het wel of doen we het niet” dat was dit jaar de grote vraag.

Aangezien er tegenwoordig een fanatiek herenteam rondloopt dat alle mannen wegkaapt voor hun blessureteam… zaten wij met een groot probleem… namelijk hoe gaan wij aan mannen komen. Onze altijd optimistische Peter voorzag geen problemen en dus toch maar de stoute schoenen aangetrokken en ons opgegeven.
Dankzij Peter’s charmante voorkomen en het feit dat de dames natuurlijk wel heel erg leuk zijn was dit achteraf gezien ook niet ons grootste probleem. Dit was het feit dat ze ons in hadden gedeeld bij een team uit Landgraaf en dat er op die dag maar 2 mensen konden meespelen. Later meer hierover.

Wij hebben dit jaar 3x thuis mogen spelen… altijd tegelijk met het imponerende herenteam… dus sowieso altijd 1 trouwe supporter… bedankt Anneke! (o.a. voor de vele gezellige trainingsuurtjes). Eerlijk gezegd konden deze dagen qua gezelligheid al niet meer stuk. We hebben zelfs 1x thuis weten te winnen! Over de verdere uitslagen zullen we het hier maar niet hebben, want die waren niet om over naar huis te schrijven. Desondanks toch nog 7 puntjes bij elkaar weten te sprokkelen. Net genoeg om onderaan te kunnen eindigen.

Dan nog even over Landgraaf… onze laatste uitwedstrijd. Belachelijk dat wij hier bij in waren gedeeld en we waren er al vrij snel over uit dat we deze wedstrijd zouden cancelen… we zijn uiteindelijk geen profs. Onze altijd oplettende Anneke gaf ons de tip dat ons dit wel heel veel geld zou gaan kosten en dus ging het creatieve brein van Peter op zoek naar andere oplossingen. Peter zou een oproep doen via de mail voor invalmannen die dan ook nog zouden willen rijden. Een vergeefse zaak dachten wij allemaal, maar wat schetst onze verbazing… binnen een uur al reactie van onze rotten in het vak “Wim Zaaijer en Ep Kruitbos”.
Beide mannen hebben zich kranig geweerd tegen de vijfjes van het andere team, maar helaas kwamen we net te kort om de eindoverwinning te pakken. Wel heerlijk kunnen genieten van de Limburgse gastvrijheid, want het was een hele gezellige stormachtige dag met als afsluiting een heerlijke maaltijd.

Helaas hebben wij wel moeten besluiten dat wij niet weer het risico willen lopen zulke einden weg te moeten spelen en is dit voor ons ook de laatste competitiewedstrijd als mix team geweest. Met de nodige pijn in ons hart scheiden hier onze competitiewegen, want we hebben vele leuke sportieve uurtjes samen doorgebracht.

Rest ons nog onze invalmannen te bedanken voor al hun inzet… dus Arie Zwikker, Theo Bouwmeester, Wim Zaaijer en Ep Kruitbos… heel erg bedankt voor jullie inzet en vooral gezelligheid!!!

Sportieve groeten van Peter, Dinie, Els, Jeanne, Wim en Marjan

Met vriendelijke tennisgroet, Marjan ten Hove